فیلمنامه نویسان

هنر فیلمنامه‌نویسی: به قلم «کریس کوربت»، ترجمه «علیمحمد اقبالدار»


ایده خلق فیلمنامه‌ای از ذهن خودتان (یونیک) می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، اما این کار سخت‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید. نویسنده‌ی باتجربه، «کریس کوربت»، نکاتی عملی برای شروع این مسیر ارائه می‌کند.
اولین شبکه فیلمنامه نویسان مستقل ایران

علیمحمد اقبالدار (مترجم)

۱۴۰۳/۱۰/۰۳

104 بازدید 0 نظر
اولین شبکه فیلمنامه نویسان مستقل ایران

ایده خلق فیلمنامه‌ای از ذهن خودتان (یونیک) می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، اما این کار سخت‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید. نویسنده‌ی باتجربه، «کریس کوربت»، نکاتی عملی برای شروع این مسیر ارائه می‌کند.

 

اگر بازیگری هستید که به فکر نوشتن آثار نمایشی خود افتاده‌اید، در مسیر درستی قرار دارید.

این مسیر برای افرادی مانند ویلیام شکسپیر، فیبی والر-بریج، هارولد پینتر، میکائلا کول و سیلوستر استالونه نتایج خوبی به همراه داشته است.

اما فکر نکنید این کار آسان است. احتمالاً شما هم در یک مهمانی با عموی یک تاجر مواجه شده‌اید که می‌گوید تصمیم گرفته بازیگر شود: «یعنی چقدر سخت می‌تواند باشد؟ چطور می‌توانم یک مدیر برنامه پیدا کنم؟ فکر می‌کنم آماده هستم که پول بزرگی را که شما بازیگران می‌گیرید، به دست بیاورم.»

احتمال اینکه این فرد بازیگر شود چقدر است؟ بعید، اما شاید اگر زمانی برای یادگیری این هنر بگذارد، موفق شود. همین موضوع در مورد نویسندگی هم صدق می‌کند.

نویسندگان افراد متفاوتی هستند و ممکن است هرکدام به روش خاص خودشان کار کنند. اما اینجا چند توصیه برایتان دارم که می‌تواند به شما کمک کند ذهنیت درستی برای ساخت داستان‌های خودتان پیدا کنید.

 

حقایق تلخ و فرضیات اشتباه

هیچ‌کس دوست ندارد داستان شما را بشنود

از این فکر شروع نکنید که چیزی که می‌نویسید به طور خودکار مورد توجه دیگران قرار خواهد گرفت. در حقیقت، برعکس این موضوع درست است. مردم تصور می‌کنند داستان شما بی‌ارزش است، مگر اینکه شما خلاف آن را ثابت کنید. باید توجه آن‌ها را لحظه به لحظه و صحنه به صحنه جلب کنید. این کار آسان نیست، اما ضروری است.

 

ابتدا داستان را بسازید، سپس فیلمنامه را بنویسید

خود را به عنوان یک «خالق داستان» ببینید، نه فقط یک فیلمنامه‌نویس. بیشتر کارهایی که پیش رو دارید، نوشتن دیالوگ نیست، بلکه ایجاد و ترتیب دادن رویدادها است. 90 درصد این کار طراحی زنجیره‌ای از اتفاقات است که علت و معلول را دنبال می‌کند.

فیلمنامه‌نویسانی که مستقیماً شروع به نوشتن دیالوگ‌ها می‌کنند، اغلب بدون داشتن یک داستان واقعی پیش می‌روند. این مثل ساختن خانه روی شن‌های روان است.

 

برای مخاطب بنویسید، نه خودتان

نوشتن داستان فقط درباره احساسات شما هنگام نوشتن نیست. این درباره ایجاد احساس در مخاطب است. مخاطب شما باید تحت تأثیر داستان قرار گیرد، نه صرفاً درگیر حس و حال شما.

 

ایده‌ها را پیدا کنید

برای یافتن ایده‌های خوب، باید از بین تعداد زیادی ایده عبور کنید. زمانی را برای تفکر و خلاقیت اختصاص دهید. رویدادها، افراد، چیزهایی که آزاردهنده بوده‌اند، یا حتی رؤیاهای روزانه می‌توانند الهام‌بخش باشند.

 

ایده‌ها را به داستان تبدیل کنید

پس از یافتن ایده، شروع به توسعه آن کنید. کاراکترها را از میان وقایع مختلف عبور دهید و ببینید چه اتفاقی برایشان رخ می‌دهد.

 

داستان را آزمایش کنید

هنگامی که چارچوب اصلی داستان را پیدا کردید، آن را برای دوستانتان تعریف کنید و بازخورد بگیرید. این کمک می‌کند نقاط ضعف داستان را شناسایی و اصلاح کنید.

 

نتیجه‌گیری

کریس کوربت (Chris Corbett)، نویسنده‌ای با تجربه در تلویزیون استرالیا و نویسنده فیلمنامه‌های موفق، تأکید می‌کند که نوشتن فیلمنامه یک فرآیند خلاقانه و پیچیده است که نیازمند تمرین، پشتکار و دقت است. اگر به این مسیر علاقه‌مندید، صبور باشید و مراحل مختلف را با دقت طی کنید.

 

لینک کوتاه: RIA3d
منبع: The Equity Magazine

نظرات

    هنوز نظری برای این مقاله ثبت نشده است.

اولین کامنت را شما بگذارید ...